گل نرگس

دعای روز یک‌شنبه

بنام خداى بخشاینده مهربان

بِسْمِ اللّهِ الَّذى لا اَرْجُو اِلاّ فَضْلَهُ وَ لا اَخْشى اِلاّ عَدْلَهُ وَ لا اَعْتَمِدُ اِلاّ

بنام خدایى که جز فضلش امیدى ندارم و جز عدلش از چیزى ترس ندارم و جز به گفته او اعتماد ندارم و جز

قَوْلَهُ وَ لا اُمْسِکُ اِلاّ بِحَبْلِهِ بِکَ اَسْتَجیرُ یا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضْوانِ مِنَ

به رشته (بندگى و اخلاص ) او چنگ نزنم اى داراى گذشت و خوشنودى به تو پناه برم از

الظُّلْمِ وَ الْعُدْوانِ وَمِنْ غِیَرِ الزَّمانِ وَ تَواتُرِ الاْحْزانِ وَ طَوارِقِ

ستم و دشمنى (خلق ) و از دگرگونیهاى روزگار و پى درپى رسیدن اندوهها و

الْحَدَثانِ وَ مِنِ انْقِضاَّءِ الْمُدَّهِ قَبْلَ التَّاَهُّبِ وَ الْعُدَّهِ وَ اِیّاکَ اَسْتَرْشِدُ

حوادث ناگوار شب و از سپرى شدن عمر قبل از آمادگى و توشه گیرى و تنها از تو راهنمایى مى جویم

لِما فیهِ الصَّلاحُ وَ الاِْصْلاحُ وَ بِکَ اَسْتَعینُ فیما یَقْتَرِنُ بِهِ النَّجاحُ وَ

براى آنچه صلاح و اصلاح من در آنست و از تو یارى طلبم در (رسیدن به ) آنچه مقرون به کامیابى و

الاِْنْجاحُ وَ اِیّاکَ اَرْغَبُ فى لِباسِ الْعافِیَهِ وَتَمامِها وَ شُمُولِ

کامروایى است و از تو امید دارم براى پوشش لباس تندرستى کامل و شمول

السَّلامَهِ وَ دَوامِها وَ اَعُوذُ بِکَ یا رَبِّ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ وَ

سلامتى دائم و پناه مى برم به تو اى پروردگار از وسوسه هاى شیاطین و

اَحْتَرِزُ بِسُلْطانِکَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطینِ فَتَقَبَّلْ ما کانَ مِنْ صَلوتى

احتراز جویم بوسیله سلطنت تو از ستم سلاطین پس (اى خدا) نماز

 وَصَوْمى وَ اجْعَلْ غَدى وَ ما بَعْدَهُ اَفْضَلَ مِنْ ساعَتى وَ یَوْمى وَ

و روزه ام را بپذیر و فرداى من و مابعد آنرا بهتر از این ساعت و امروزم قرارده و

اَعِزَّنى فى عَشیرَتى وَ قَوْمى وَ احْفَظْنى فى یَقْظَتى وَ نَوْمى فَاَنْتَ

مرا در میان فامیل و خویشانم عزیز گردان و مرا در بیدارى و خوابم حفظ کن که تویى

اللّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اِنّى اَبْرَءُ اِلَیْکَ فى

خدایى که بهترین نگهبانى و تو مهربانترین مهربانانى خدایا من بسوى تو بیزارى جویم و در این

یَوْمى هذا وَ ما بَعْدَهُ مِنَ الاْحادِ مِنَ الشِّرْکِ وَ الاِْلْحادِ وَ اُخْلِصُ لَکَ

روز و روزهاى یکشنبه دیگر از شرک و بى دینى و دعایم را براى تو خالص مى کنم تا 

دُعاَّئى تَعَرُّضاً لِلاِْجابَهِ وَ اُقیمُ عَلى طاعَتِکَ رَجاَّءً لِلاِْثابَهِ فَصَلِّ

در معرض اجابت قرار گیرد و همچنان بر اطاعتت پایدارى مى کنم پس

عَلى مُحَمَّدٍ خَیْرِ خَلْقِکَ الدّاعى اِلى حَقِّکَ وَاَعِزَّنى بِعِزِّکَ الَّذى

درود فرست بر محمد بهترین خلق خود آنکه (مردم را) بسوى حقانیتت خواند و مرا به عزت

لایُضامُ وَ احْفَظْنى بِعَیْنِکَ الَّتى لا تَنامُ وَ اخْتِمْ بِالاِنْقِطاعِ اِلَیْکَ

تزلزل ناپذیرت عزیز گردان و به دیده ات که هرگز نخوابد حفظ کن و ببریدن از خلق و توجه بسوى

اَمْرى وَ بِالْمَغْفِرَهِ عُمْرى اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ

خودت کارم را به پایان رسان و عمرم را قرین به آمرزش به اتمام رسان که همانا تویى 

دعا، باب رحمت حق است که بنده را به همزبانی با پروردگار عظیم مأنوس می کند و شیوه سخن گفتن با معشوق واقعی را تعلیم می دهد . می توان بی هیج آداب و ترتیبی و بدون هیچ اطلاعاتی از انواع و اقسام و پیشینه دعا ، با خدا سخن گفت .

پرکردن خلأ فطری انسان

پناه بردن به قدرت های نامحدود و سخن گفتن با خدا 

پناه بردن به قدرتهای محدود ،  موجب خضوع نا بجا و تملّق و شکست های روحی و خرد شدن در حریم نا امن و از همه مهمتر ، سبب فراموشی خداوند متعال و غفلت از قدرت نا متناهی او و محروم شدن از برکات این ارتباط می گردد.

 مکتب دعا ، وعده اجابت از قدرتی شکست ناپذیرو توانا که تنها حلاّل مشکلات بزرگ انسان می باشد.